HET NACHTELIJK ZELFONDERZOEK
Een nachtelijk zelfonderzoek is een manier om onze acties gedurende de dag te evalueren, te erkennen waar we Gods genade aannamen en waar we er bewust of onbewust voor kozen om dat niet te doen.
St. Ignatius van Loyola ging er vanuit dat het zelfonderzoek een geschenk was dat rechtstreeks van God kwam, en dat God wilde dat het zo breed mogelijk werd gedeeld. Een van de weinige gebedsregels die Ignatius voor de jezuïetenorde maakte, was de eis dat de jezuïeten tweemaal per dag zelfonderzoek moesten doen – ’s middags en aan het eind van de dag. Het is een gewoonte die jezuïeten en vele andere christenen tot op de dag van vandaag beoefenen.
Tijdens Exodus 90 wordt je gevraagd aan het einde van elke dag een nachtelijk zelfonderzoek te doen. Dit zou je kunnen doen aan de hand van de volgende punten.
Roep Gods aanwezigheid bij jou in je gedachten.
Heer, U bent die Is! Dus U bent er altijd, in goede tijden en in slechte tijden. Dank U dat U er altijd bent.
Kijk naar de zegeningen van de afgelopen dag.
Ga langzaam door de dag heen en erken de vele zegeningen die je deze dag van God hebt gekregen (het zijn er altijd meer dan je denkt).
Erken jouw zonden en tekortkomingen.
Waar heb je gezondigd of ben je tekortgeschoten? Noem de tijden en plaatsen waarin je genade die God je gaf, niet hebt aangenomen. Grondigheid is hierbij belangrijk.
Neem een besluit en roep God aan.
Heer, ik besluit nu om dezelfde zonden morgen niet opnieuw te begaan. Ik smeek U om volledig berouw en om de genade die nodig is om volledig voor U te gaan leven, in het bijzonder op die momenten waarin ik weet dat ik het zwakst ben.
Word vervuld met hoop en vreugde.
Heer U bent blij met mijn verbondenheid tot:
vrijheid
mijn gezin
aanhoudende bekering
U verlangt nog veel meer naar mijn heiligheid dan ik zelf doe. Dus ik blijf vol vreugde en rust vredig wetende dat U bij me bent. Dank U wel, Heer, voor Uw goedheid, Uw barmhartigheid, Uw liefde, Uw trouw en Uw genade!
Amen.
