Tekst uit het boek Exodus
Hoofdstuk 2, vers 1-10
Reflectie
De Israëlieten zijn slaven in Egypte zonder enig gunstig vooruitzicht wanneer God plotseling een bevrijder opwekt. Zoals je de komende dagen zult zien, is de geboorte van Mozes en zijn roeping tot bevrijder een voorafschaduwing van de latere, grote bevrijder, Jezus Christus. En meteen zijn er al overeenkomsten tussen de twee te ontdekken. Terwijl Mozes kort na zijn geboorte ontsnapte aan de moorddadige farao, ontsnapte Jezus aan koning Herodes toen deze een poging deed om de voorspelde machtstoename van Jezus te stoppen (zie Mattheüs 2:13-16). In beide gevallen was sprake van een genocide op onschuldige kinderen.
Mozes ontving zijn naam toen de dochter van Farao zei: “Ik heb hem uit het water gehaald.” Toen je werd gedoopt, werd ook jij uit het water gehaald. Je werd gered van de tirannie van het kwaad en zoon van de Allerhoogste gemaakt.
De doop is een vaak vergeten Sacrament. Toch wees de Heilige Apostel Paulus aanhoudend op het belang ervan: “Gij weet toch, dat de doop, waardoor wij één zijn geworden met Christus Jezus, ons heeft doen delen in zijn dood? Door de doop in zijn dood zijn wij met Hem begraven, opdat ook wij, zoals Christus door de macht van zijn Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven zouden leiden” (Romeinen 6:3-4). De vrijheid die je zoekt door deze exodus komt voort uit het nieuwe leven dat je in de doop hebt ontvangen.
Denk vandaag aan de genaden die je door jouw doop zijn geschonken en kijk naar degene die jou die genaden heeft gegeven. Hij wil het geschenk van nieuw leven opnieuw onder jouw aandacht brengen. Spreek vandaag openlijk met Hem. Dank Hem voor de uitnodiging voor deze spirituele oefening en vraag Hem waarom hij jou opnieuw zo genereus het geschenk van nieuw leven aanbiedt. Het antwoord zal er één zijn van grote liefde.
