Tekst uit het boek Exodus
Hoofdstuk 5, vers 5-21
Reflectie
De Israëlieten klagen terecht wanneer van hen wordt verwacht dat ze dezelfde hoeveelheid stenen produceren met minder stro. Hun werkbazen stellen steeds hogere, onrealiseerbare, eisen. Hun slavenmeester is Farao en de onze is Satan. Onze verslavingen en gewoonten creëren een ‘onuitblusbaar’ verlangen in ons. Maar toegeven aan die verleidingen is zeer onbevredigend, zoals blijkt uit de Schriftlezing van vandaag.
Ongeacht wat onze verslaving is, de verleiding is om een snelwerkend middel te vinden door toe te geven aan ons verlangen. De ironie is dat hoe meer we toegeven, hoe minder voldoening we ervan hebben. Verleiding wekt de illusie dat ons verlangen bevredigd zal worden als we de volgende keer maar een beetje meer toegeven. We worden dus steeds dieper in de verslaving getrokken waardoor het steeds moeilijker wordt om onze vrijheid terug te krijgen. Ieder van ons kent wel de woorden van de apostel Paulus uit de Romeinenbrief: “Ik begrijp mijn eigen daden niet. Ik doe immers niet wat ik wil, maar wat ik verafschuw” (Romeinen 7:15).
Vergeet nooit de valsheid van de duistere leugens die jouw verleidingen voortdurend aan jou vertellen. Houd dit steeds in jouw gedachten als een drijvende kracht die je naar vrijheid leidt.
Als we de Schriftlezing van vandaag vanuit een andere invalshoek bekijken, zien we het volgende. Net als Mozes en Aäron met God mee beginnen te werken om het volk van Israël te bevrijden, wordt het juk van de slavernij voor hen nog zwaarder. Bij ons is dat vaak hetzelfde. Op het moment dat we vrijheid beginnen na te streven, reageert Satan door onze ketenen nog strakker te trekken. Wees je bewust van deze realiteit vandaag en in de komende dagen. Wees niet ongerust als zaken erger worden. Houd jouw hoop hoog, jouw ogen op Christus gericht, en volg Hem met groot vertrouwen. Vrijheid komt alleen van God, en God verlangt nog meer naar jouw vrijheid dan jij.
